نقد موسیقی فیلم دارکوب
نقد موسیقی فیلم #دارکوب
کارگردان #بهروز_شعیبی
15 بهمن 1396 – سینما آزادی
از دسته فیلم هایی است که به صورت کاملا مشخص هیچ تلاشی برای صدا گذاری و استفاده از موسیقی تماتیک در ساخت موسیقی آن نشده است. که اگر به صورت جدی روی آن کار می شد، تاثیر گذاری بازی #امین_حیایی و #سارا_بهرامی روی مخاطب بیشتر می شد. عدم استفاده از افکت ها قوی و فضا ساز و همچنین عدم آماده کردن مخاطب برای فضای بعدی و قبلی، یک فیلم کاملا خشک را برای مخاطب به نمایش گذاشته بود. قطعا اگر بیننده این فیلم تحت تاثیر بازی بازیگران قرار نگیرد، از ادامه ی تماشای فیلم انصراف می دهد. لحظاتی که حرکات حادثه ای و عکس العمل های ناگهانی بازیگران نیاز به فضا سازی موسیقی داشت، به غیر از یک موسیقی فاصله دوم کوچک در اکتاو چهارم و پنجم هیچ افکت صوتی و صدا گذاری خاصی استفاده نشده است و تقریبا قدرت اثر فکر کارگردان بر روی مخاطب عام را به صفر نزدیک کرده است.
مخاطب این فیلم اگر از تحلیل دیالوگ ها و اکت های خاص بازیگران به دور باشد قطعا پیام کارگردانی بهروز شعیبی را دریافت نمی کند. چرا که پس از انتهای فیلم وقتی در راهروی خروج نقد مخاطبان را برای یکدیگر می شنیدم متوجه شدم که پیام بهروز شعیبی در ذهن 60 درصد از مخاطبان سطحی و یک ماجرای داستانی ساده به نظر آمد.
نویسنده: #حسین_تراب_نژاد و #آزیتا_ایرایی
نوشته پدرام بهاآبادی – نقد موسیقی فیلم دارکوب – جشنواره فیلم فجر – بخش سودای سیمرغ
www.iranmusictalent.ir
