نقد موسیقی فیلم لاتاری
نقد موسیقی فیلم لاتاری – 16 بهمن 1396 – مگامال اکباتان
کارگردان: محمدحسین مهدویان
تهیه کننده: سید محمود رضوی
#نقد #موسیقی #فیلم
#لاتاری
کارگردان: محمدحسین مهدویان
تهیه کننده: سید محمود رضوی
نقد موسیقی فیلم لاتاری – 16 بهمن 1396 – مگامال اکباتان
محمدحسین مهدویان بعد از ساخت فیلم درخشان ایستاده در غبار که از دید قالب فیلم طرحی نو در سینمای ایران بود، سر و صدای زیادی به پا کرد. به سابقه ی قبلی او که برگردیم مستند ترور سرچشمه از نمونه های درخشان بلوغ این کارگردان جوان و آینده دار سینمای ایران است.
موسیقی فیلم های او در ایستاده در غبار و ماجرای نیمروز دقیقا یک تم خاص را دنبال کرد. ایستاده در غبار را بیش از دوازده بار دیده ام و ماجرای نیمروز را پنج یا شش بار. تم موسیقی ایستاده در غبار که مهمترین عامل موفقیت این فیلم بود در نهان بودن موسیقی با جریان فیلم بود. مخاطب هیچگاه احساس نمی کرد که فیلم موسیقی دارد. بلکه عامل موفقیت فیلم را فیلمنامه و تدوین فیلم می دانستند. درحالی که کافی است یک بار موسیقی را از آن حذف کنیم و مطمئنا تا دقیقه ۲۰ هیچکس در سالن نخواهد ماند.
همانند ایستاده در غبار، در فیلم ماجرای نیمروز نیز تفکر انتخاب موسیقی در این فیلم به همین سمت رفته بود. در نهان بودن موسیقی. به عبارت دیگر گام و اوکتاو ملودی را به گونه انتخاب کنیم که صدای تولید شده از ساز با صدای بازیگران و محیط در یک گام باشد و با ریتم فیلم و جامپ کات ها تمپو تنظیم شود.این نوع از موسیقی برای ماجرای نیمروز موفق نبود. خستگی مخاطب در دقایق ابتدایی فیلم بخاطر همخوانی بیش از حد موسیقی با ریتم و تونالیته بازیگران جذابیتی برای فیلم ایجاد نمی کند. درحالی که با ایجاد کمی هیجان و فضاسازی در دقایق ابتدایی فیلم و آگاه کردن مخاطب به کمک موسیقی از آنچه در آینده خواهد دید، دیالوگ محور بودن محض اول فیلم و نشان دادن تاریخ واقعه را به شدت کاهش می داد.
انتظار می رفت همچون دو فیلم گذشته، در فیلم جدید مهدویان نیز موسیقی به همین صورت جلو رود، که همینطور هم شد. با یک تفاوت. موسیقی در نهان بود. ولی صدای روزبه بمانی و ترانه فوق العاده ای و از همه مهمتر تنظیم بسیار حرفه ای برای این فیلم نقطه قوت موسیقی این فیلم بود که با اینکه جای خالی موسیقی در صحنه های تند احساس می شد ولی مخاطب در یک آغاز و پایان شگفت انگیز موسیقی قرار می گیرد.
آهنگسازی این اثر از روی قطعات قدیمی موسیقی پاپ ایرانی استفاده شده است. اما تنظیم این موسیقی به گونه ای بود که به جای اینکه این موسیقی یک تک تراک منحصر به فرد برای خودش به حساب آید، یک موسیقی فیلم محسوب شد و جای خالی یک موسیقی فیلم در صحنه را به خوبی پر کرد. کافی است از ابتدای فیلم در سالن باشید و تا انتها در سالن خواهید ماند و شروع و پایان یکسان فیلم در موسیقی استفاده شده، عدم استفاده از موسیقی فیلم bold را یک مشکل نمی داند.
اما یک نکته کوتاه در مورد این فیلم. به قدی شعاری و فیلمنامه سطحی نوشته شده است، که مخاطب اگر هم بخواهد برای بار دوم این فیلم را ببیند در ده دقیقه اول از ادامه تماشای آن خودداری می کند. چرا که هیچ نقطه مجهولی در ذهن مخاطب نمی سازد.
و البته بگویم شخصیت هادی حجازی فر، تبدیل به برند مهدویان در فیلم هایش شده است. و یک بازی فوق العاده از یک بازیگر تئاتر.
نوشته: پدرام بهاآبادی
#نقد #موسیقی #فیلم
#لاتاری
کارگردان: محمدحسین مهدویان
تهیه کننده: سید محمود رضوی
